Erfgoed van
Bulgaarse wijnbouw
Thracische erfenis
De kunst van het wijnmaken in Bulgarije vindt zijn oorsprong in 4000 voor Christus. Deze blijvende traditie, zorgvuldig bewaard door de Bulgaren door de eeuwen heen, heeft de regio Thracië getransformeerd in een van 's werelds meest productieve wijncentra.
4000 BC
Romeinen invloed
Tijdens de Romeinse tijd, met name onder het bewind van Marcus Aurelius, bloeide de wijnbouw. Plinius de Oudere heeft zelfs de wijnbouwinspanningen in Bulgarije opgetekend.
AD 800
Productiepiek
Bulgarije was op zijn hoogtepunt de derde grootste wijnproducent ter wereld met 200.000 hectare aan wijngaarden. Dit tijdperk zag de dominantie van socialistische wijnbouwmonopolies, die vooral gericht waren op de markten van Rusland en het Oostblok. De statistieken waren getuige van een substantiële industriële ontwikkeling, gekenmerkt door de teelt van verschillende druivenkruisen, voornamelijk gericht op productie in grote volumes. Staatsbedrijven en een overschot aan bulkwijn hadden de overhand, dankzij genereuze subsidies van de Bulgaarse regering.
1980
Overgang en uitdagingen
De industrie werd geconfronteerd met een grote omwenteling: het verlies van gevestigde markten als gevolg van centraal opgelegde beperkingen aan de alcoholindustrie en het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Het einde van het communistische bewind markeerde het begin van de privatisering van land, wat leidde tot stagnatie en een achteruitgang van de wijnbouw. De overgang naar particuliere ondernemingen bleek ingewikkeld, met een wildgroei aan kleine eigendommen, aangezien ruim 600 eigenaren slechts 300 hectare land bezaten. De daaropvolgende drie decennia werden gekenmerkt door zware inspanningen, maar een succesvolle transitie.
1989
Renaissance
Bulgaarse wijn beleefde een renaissance en kwam uit de vergetelheid met 61.169 hectare wijnstokken. Er ontstond een nieuwe generatie wijnmakers, gedreven door een passie voor kwaliteit en een toewijding aan het cultiveren van inheemse druivensoorten. Deze periode bestond voornamelijk uit kleinere onafhankelijke wijnhuizen en maakte een groot aantal experimenten met meng- en vinificatietechnieken mogelijk. Praktijken als Petillant Naturel, oranije wijnen, het gebruik van stenen eivormige gistingstanks en amforen werden bekend. Een nationaal programma gericht op het revitaliseren van de wijnbouw tot 2025, gekoppeld aan een uitbreiding van de wijngaarden en een sterke nadruk op kwaliteit, heeft deze opleving aangedreven. Hoewel wijnmakers de moderniteit omarmen, zijn ze diep geworteld gebleven in onze gekoesterde tradities.
2015
Welverdiende onderscheidingen
Het debat over de betekenis van 'oude wijnstokken' bij het maken van wijn blijft bestaan. 'Oude wijnstokken' (of 'vieilles vignes') dragen een rijke geschiedenis met zich mee die verweven is met de toekomst van de regio.
Binnen de Europese Unie beschikt Bulgarije over het hoogste percentage wijnstokken ouder dan dertig jaar, namelijk 68,8%. Omgekeerd bedraagt het aandeel wijnstokken jonger dan drie jaar slechts 2%, wat onder het EU-gemiddelde ligt. Naarmate de wijnstokken ouder worden, neemt hun kracht af, wat uiteraard resulteert in een verminderde fruitproductie per wijnstok. Deze 'lagere opbrengst' concentreert de smaken in de druiven, waardoor wijnen met een grotere intensiteit ontstaan. Bovendien verdiept het wortelsysteem van een wijnstok zich en bereikt waardevolle ondergrondse mineralen, waardoor de wijn een ongrijpbare kwaliteit krijgt: een extra laag van complexiteit die bekend staat als 'je ne sais quoi'. Een mooie Franse spreektaal die wordt gebruikt om iets zo uniek en uitzonderlijks te beschrijven dat er geen woorden bestaan om de essentie ervan voldoende weer te geven.